Pieczywo obecne w życiu naszych najstarszych praprzodków żyjących tysiące, czy setki lat temu znacząco różniło się od pieczywa, które współcześnie znamy i spożywamy. Polska wywodzi się z prasłowiańskiej kultury kulinarnej, a więc historia i tradycja naszego polskiego pieczywa ma także swoje korzenie w kulturze słowian. Cofnijmy się, zatem w czasie i przypomnijmy sobie, co nieco o początkach pieczywa słowiańskich ludów.
Pierwszym chlebem słowian był podpłomyk wypiekany na palenisku, nieco późniejszym tradycyjny okolicznościowy kołacz, czy też razowiec pieczony na naturalnym zakwasie.
Podpłomyk to najstarsza forma pieczywa. Spożywany powszechnie przez ludy słowiańskie jeszcze na długo przed naszą erą. Podpłomyki to cienkie placki chlebowe z grubo mielonej mąki razowej wypiekane na rozgrzanym miejscu po rozgarniętym popiele lub na gorących kamieniach umieszczonych w palenisku. Od czasu, kiedy na naszych ziemiach rozpowszechniło się wypiekanie pieczywa w piecu, to jeszcze przed wsadzeniem do niego pierwszego chleba słowian, właśnie podpłomykiem sprawdzano, czy piec jest wystarczająco nagrzany. Obecnie do wyrobu podpłomyków używa się drożdży, mleka i jajek, i choć są one zupełnie inne, to też wywodzą się od tych pierwszych wypiekanych tysiące lat temu.
U dawnych Słowian najbardziej znanym pieczywem obrzędowym był znany do dzisiejszego dnia, choć występujący w nieco innej formie kołacz. Pieczono go z okazji świąt oraz obowiązkowo z okazji słowiańskiej ceremonii zaślubin zwanej swaćbą. W najstarszych przekazach kołacz opisywany był, jako bardzo duży bochen chleba. Wypiekany z mąki pszennej lub żytniej, łamany i jadany przez wszystkich weselnych biesiadników. Ciekawostką jest, że to właśnie kołacz był pierwowzorem współczesnego weselnego, czy urodzinowego tortu. Obecnie kołacza znamy, jako słodkie drożdżowe ciasto, a przecież był on jednym z pierwszych chlebów słowian.
Pieczywo od początku dziejów było nieodłącznym elementem naszej słowiańskiej kultury. Począwszy od tych najwcześniej pieczonych podpłomyków, poprzez okolicznościowe, jakże znaczące kołacze, aż po współcześnie wypiekane razowe chleby Słowian stanowiło nie tylko istotny pokarm, ale i niezwykle ważny symbol ludowy.
Pierwszym chlebem słowian był podpłomyk wypiekany na palenisku, nieco późniejszym tradycyjny okolicznościowy kołacz, czy też razowiec pieczony na naturalnym zakwasie.
Podpłomyk to najstarsza forma pieczywa. Spożywany powszechnie przez ludy słowiańskie jeszcze na długo przed naszą erą. Podpłomyki to cienkie placki chlebowe z grubo mielonej mąki razowej wypiekane na rozgrzanym miejscu po rozgarniętym popiele lub na gorących kamieniach umieszczonych w palenisku. Od czasu, kiedy na naszych ziemiach rozpowszechniło się wypiekanie pieczywa w piecu, to jeszcze przed wsadzeniem do niego pierwszego chleba słowian, właśnie podpłomykiem sprawdzano, czy piec jest wystarczająco nagrzany. Obecnie do wyrobu podpłomyków używa się drożdży, mleka i jajek, i choć są one zupełnie inne, to też wywodzą się od tych pierwszych wypiekanych tysiące lat temu.
U dawnych Słowian najbardziej znanym pieczywem obrzędowym był znany do dzisiejszego dnia, choć występujący w nieco innej formie kołacz. Pieczono go z okazji świąt oraz obowiązkowo z okazji słowiańskiej ceremonii zaślubin zwanej swaćbą. W najstarszych przekazach kołacz opisywany był, jako bardzo duży bochen chleba. Wypiekany z mąki pszennej lub żytniej, łamany i jadany przez wszystkich weselnych biesiadników. Ciekawostką jest, że to właśnie kołacz był pierwowzorem współczesnego weselnego, czy urodzinowego tortu. Obecnie kołacza znamy, jako słodkie drożdżowe ciasto, a przecież był on jednym z pierwszych chlebów słowian.
Pieczywo od początku dziejów było nieodłącznym elementem naszej słowiańskiej kultury. Począwszy od tych najwcześniej pieczonych podpłomyków, poprzez okolicznościowe, jakże znaczące kołacze, aż po współcześnie wypiekane razowe chleby Słowian stanowiło nie tylko istotny pokarm, ale i niezwykle ważny symbol ludowy.
Komentarze
Prześlij komentarz