Żyto uprawne, które obok pszenicy
należy do gatunku zboża chlebowego wywodzi się z Rosji. Mąka żytnia była
najczęściej używaną mąką w Europie wschodniej i środkowej, tam gdzie gleba jest
mało urodzajna, bądź też klimat zbyt chłodny do uprawy pszenicy.
Grubo mielone ziarno tego zboża
było w ubiegłym stuleciu podstawą najczęściej jadanego krzepiącego, treściwego
chleba żytniego. Z biegiem czasu żyto coraz częściej zastępowane było pszenicą.
Obecnie, w dobie zainteresowania
pełnowartościową, zdrową żywnością, mąka żytnia znów stała się bardzo popularna
i częściej znajduje swoje zastosowanie w piekarnictwie, jako jeden z głównych
składników zdrowego pieczywa.
Mąka żytnia to źródło
aminokwasów, witamin z grupy B oraz E, licznych substancji odżywczych a także mikroelementów
takich, jak magnez, żelazo, cynk mangan. Z ciasta żytniego nie zawierającego
tak zwanej siatki glutenowej otrzymuje się chleb ciemny i smaczny, mimo jego zwartego
miękiszu. Znakiem rozpoznawczym chleba żytniego jest jego ciemna lekko brązowa
barwa. Chleb żytni charakteryzuje gruba, wymagająca długiego przeżuwania
skórka, co ma pozytywny wpływ na pracę jelit oraz zapobiega próchnicy.
W związku z tym, że pieczywo z
mąki żytniej wymaga aktywatora w postaci zakwasu, powinno po upieczeniu leżakować
minimum 2 dni. Nie zaleca się, zatem spożywania świeżego chleba żytniego ze
względu na jego negatywny wpływ na przewód pokarmowy. Warto też dodać, że chleb
żytni jest nie tylko zdrowy, ale też bardzo długo zachowuje świeżość.
Używając mąki żytniej przy
wypiekach należy pamiętać, że potrzebuje ona nieco więcej wody, niż mąka
pszenna. Często miesza się mąkę żytnią z pszenną, by pieczywo było lżejsze,
często też dodaje się mąkę żytnią do pszennej, aby poprawić smak chleba na
zakwasie.
Wprowadzajmy jak najczęściej do
swojego menu obecnie dostępne różne rodzaje chleba żytniego, chleba Słowian, czy
chociażby chleba mieszanego zawierającego zdrową mąkę żytnią a dostarczymy
naszemu organizmowi wiele wartościowych składników.
Komentarze
Prześlij komentarz